Projectweek

Hallo Nederland!

Vorige week was weer helemaal geweldig. Het was dus project week, waarover ik afgelopen blog had verteld. Toen was ik in Singapore, om daarna door te reizen naar Maleisie, Tioman island.
Maandag moesten we vroeg op want we hadden een lange dag reizen voor de boeg. We namen een bus naar de grens van Singapore met Maleisie, hier moesten we van de bus af om door de emigratie van Singapore te gaan. Hierna weer de bus op, door niemandsland, toen weer van de bus af om Maleisie in te gaan. Allemaal zonder veel problemen. Onze groep bestaat voor een heel groot deel uit europeanen, en ik merkte hier pas voor het eerst hoe veel discriminatie er is enkel op basis van nationaliteit. Eenmaal in Maleisie namen we een andere bus van het grens dorpje naar het dorp waar we de boot moesten nemen. Dit duurde ruim 2 uur maar we hadden (per ongeluk) een superluxe bus gehuurd dus dit was wel te doen. Het land is mooi. Lekker druk en rommelig, maar wel prachtig met palmbomen etc. Toen kwamen we bij het dorpje waar we de boot namen, en we moesten natuurlijk wat maleisisch eten uitproberen. Roti viel goed in de smaak en nu weet ik ook waar Nasi Goreng en die gerechten vandaan komen. Ik vond het altijd raar dat niemand in China (Hong Kong) wist wat Nasi was. Maar het komt dus van de iets meer zuid oostelijke landen.
De boot duurde 3 uur maar het was prachtig. Mooi op volle zee, prachtig weer en af en toe in de verte wat eilanden. Eenmaal in Tioman werden we opgewacht door een van de twee leiders van het project. We hadden de keuze; auto’s huren of een twee en een half uur durende hike door het regenwoud. We hadden beperkt budget dus gingen voor de ervaring van de hike. Voor de eerste keer van mijn leven in een echt regenwoud. Ik weet niet hoe ik het moet beschrijven. Maar ik vond het wel geweldig. Af en toe wel schrikken; grote spinnen en er liep er een grote leguaan langs ons. Het was warm dus na een zwetende trip kwamen we dan eindelijk aan op de plek waar we sliepen. Het is gewoon echt een tropisch eiland. We zaten dan ook maar 2 graden van de evenaar vandaan. Echt zoals je het je voorstelt: Palm bomen, turquoise (of hoe je het spelt) zee en alles is rustig aan en relaxed. De (houten) huisjes hebben felle kleuren en er zijn oude houten bootjes in het water. Af en toe zie je iemand in een hangmat slapen maar het was vooral erg rustig.
De dag erna begonnen we dan met ons project; het was tenslotte geen vakantie. En dat hebben we geweten. Om kwart over 6 ging de wekker en om zeven uur hadden we koffie gehad en was het beginnen. In de ochtend gaven we de planten water, harkten we de bladeren rond het gebouwtje weg, liep er een groep over het strand om naar schildpadden eieren te zoeken en maakten we ontbijt (dit was meestal mijn werk). Ook ging er een groepje met de boot naar andere stranden om daar naar eieren te zoeken. Na het ontbijt begon het echte werk. Het project was een schildpaddenconservatie project zoals ik al eerder had verteld, en het eigenlijk zoeken ze dus naar schildpadden eieren, helpen ze uitkomen en laten dan de jonge schildpadden los. Verder hebben ze een blinde schildpad daar die niet zou overleven in de natuur. Wij hebben een nieuwe “Hatchery” voor ze gebouwd (waar de eieren beschermen en laten uitkomen) en informatieborden / tafels. De informatie tafels omdat toeristen wel redelijk belangrijk zijn voor het project (ze geven donaties en ze kunnen worden overtuigd worden geen schildpad eieren te eten) maar veel toeristen komen omdat ze denken dat het een soort dierentuin is waar ze schildpadjes kunnen aaien.
We maakten alles van hout dat we zelf kapten, of zij eerder hadden gekapt in het bos, en touw. Toch was het erg stevig en zag het er professioneel uit. Het was erg warm en daarom best wel zwaar. Gelukkig hadden we af en toe tijd om een duik te nemen in het water. We werkten goed door die dag en we schoten dus redelijk op. Het eten was erg lekker iedere keer.
Woensdag was het mijn beurt op de boot maar de golven waren zo hoog dat het niet veilig was om te gaan. We bleven dus. Iedereen was erg lui die dag en dat konden we ons wel permitteren aangezien we de dag ervoor hadden door gewerkt. Een groot deel van de dag heb ik in een hangmat doorgebracht, maar we hebben toch nog wel wat gedaan. Die avond was er een feestje in het dorp. Prachtig. In een soort grote boomhut van een of ander surfcafe zat iedereen wat rond. Reggae muziek en een prachtig uitzicht. Daarna gaan slapen om de dag erna weer even vroeg op te staan.
Donderdag konden het bouwwerk afmaken voor de lunch, en na de lunch was er een hike naar de watervallen. Weer 1,5 uur door het oerwoud, dus ik besloot niet te gaan en op te passen dat niemand de schildpad kwam stelen. Het weer was niet geweldig (beetje stormachtig) daarom ging de boot weer niet. Schildpadden komen toch niet naar het strand als het water zo onrustig is. We hebben dan ook geen eieren gevonden. Omdat ik die middag dus vrij had, ging ik de zee in. Die zee was ineens een stuk minder mooi dan twee dagen ervoor. De golven waren ontzettend hoog, en het trok me alle kanten op. Ik kon niet over de golven heen kijken om te zien wanneer de volgende kwam, zo hoog was het. Wel kunnen bodysurfen, maar op een gegeven moment ging ik te veel richting de rotsen en kon daar niet van weg komen. Toen werd ik wel even zenuwachtig. Toch goed gekomen, ik leef nog.
Vrijdag hebben we nog het ochtend progamma gedaan, en daarna evaluatie over het hele gebeuren gehad. De terugweg hebben we wel met de auto gedaan. Niet met woorden te beschrijven hoe prachtig die rit was. Op de foto’s ziet het mooi uit, maar in het echt is het nog 10x mooier. Daarna de hele terug weg met bussen en wachten en meer bussen terug naar Singapore. Laat in de avond kwamen we weer op UWCSEA aan, hier hebben nog wat gepraat met de leerlingen van daar (die slapen blijkbaak nooit) en zaterdag middag terug gegaan naar Hong Kong.
Een mooie ervaring waarvan ik blij ben dat ik het weer heb mogen mee maken. Ook weer blij dat ik nu weer thuis ben. Toch nog steeds vaak met de gedachten bij Geleen.
Het is nog altijd een van de highlights van mijn week om de reacties te lezen, dus als je het leest; reageer!

Tot volgende week!

Bas